"de Staat der Nederlanden"
De gemiddelde burger in Nederland zal denken te wonen in een goedlopende democratie. Een land waar geen gekke dingen door de overheid worden uitgehaald voor eigenbelang. Nou, komen die effe van een koude kermis thuis als zij ooit met die Nederlandse democratische overheid te maken krijgen.
Zoals ik bij Hans Mauritz al melde, heeft deze vettige Dongenaar zich ook in de zaak Sanderink versus de Staat der Nederlanden gemengd. Vriend Mauritz had documenten ondergebracht bij een notaris waaruit zou blijken dat de overheid had gesjoemeld met verklaringen tegen Dhr Sanderink. Of Dhr Sanderink even wilde schuiven, inruil voor deze documenten waarmee hij zijn zaak zou winnen. Nou ken ik Dhr Sanderink niet, maar wel de dwaallamp Mauritz uit Dongen. Rede genoeg om in het verhaal Sanderink te duiken. Ik heb daarop contact opgenomen met Dhr Sanderink, die mij het e.e.a. heeft uitgelegd over de gang van zaken in zijn zaak tegen de Staat der Nederlanden en een advocaat met een rumoerige achtergrond. En dat is nog zachtjes uitgedrukt. Alleen al het feit dat een man die zijn hele hebben en houwen eigenhandig heeft opgebouwd uit zijn eigen bedrijven wordt gejaagd gaat er bij mij niet in. Zeker niet als men dit doet omdat de man getrouwd is met een vrouw die blijkbaar bij de overheid niet goed bevalt.
Nu begrijp ik ook dat als een bedrijf vele aandeelhouders heeft, men dan ook aan de belangen van deze aandeelhouders moet gaan denken. Ook zij hebben grote belangen bij een goede bedrijfsvoering bij het bedrijf waarvan zij aandeelhouder zijn. Maar om de man dan uit zijn bedrijf te kieperen, en zijn bedrijf/bedrijven aan een investeringsmaatschappij te verkopen, lijkt mij niet de taak van de overheid. Zo heb ik enkele foto,s mogen zien van een pand dat toebehoord aan Dhr Sanderink. Deze foto,s zijn gemaakt door een prive detective nadat justitie daar een huiszoeking had gedaan. Wat een ravage was daar aangericht. Zelfs de stroomdraden via de stoppenkast uit de muur getrokken. Deuren en sloten vernield. En dit terwijl er toch gewoon een slotenmaker aanwezig was. Dit noemen ze in Brabant gewoon koeieneren. Dit is iemand tot aan de grond willen afzeiken.
Nu zullen veel mensen zeggen; de man heeft geld genoeg ! Ja hij heeft i.i.g. meer dan de doorsnee blogger of tuinman. Maar dat is nog altijd geen reden om hem zijn bedrijven onder zijn kont uit te verkopen. Ook niet voor 300 miljoen, terwijl hij zelf van mening is dat deze bedrijven een waarde vertegenwoordigen van een kleine miljard. Voor mij zijn het maar cijfers want ik kan me een miljard niet voorstellen. Het enige dat ik weet is dat 850.000 euro in 2 sporttassen past. En daar houdt mijn kennis van grote bedragen dan ook mee op. Hoe dan ook, mijn mening is dat als de Nederlandse overheid zich gaat bemoeien met bedrijven, en deze kan onteigenen, dan gaat het er in Nederland niet anders toe dan in Noord Korea. En waar is de grens voor inmenging van de overheid en of justitie in gewone burgerzaken? Kijkend naar de zaak Sanderink kan men dus eigenaren onteigenen omdat deze een relatie heeft, of getrouwd is, met een dame die men in het bestuur van je bedrijf niet mag. Dus zou Sanderink aan het bestuur van zijn bedrijf moeten vragen of hij uberhaubt een relatie aan mag gaan met de vrouw van zijn dromen. Beetje de verkeerde wereld denk ik. De man moet kunnen doen wat hij wil.
Alleen al het feit dat de man eigenhandig bedrijven heeft opgebouwt met een waarde van velen honderden miljoenen geeft al aan dat de man niet uit een paasei komt, en zich zeker niet in de maling laat nemen. Misschien was dat nou juist het probleem. Want nu zijn er mensen, die in opdracht van de overheid zijn bedrijven runnen, en zichzelf daar wel heel erg ruim voor belonen. Ik zal de naam van deze advocaat nog even niet noemen, omdat ik niet weet of daar anders consequenties aan verbonden zijn voor Dhr Sanderink. Even voor de duidelijkheid, ik schrijf hierover geheel uit eigen beweging, maar wil niet dat ik daarmee het slachtoffer indeze nog meer schade toebreng. Ik zal hierover dan ook eerst contact opnemen met Dhr Sanderink, en dan beslissen of ik hem dan vol met zijn Peen en Uienmuil op deze site zet. Later meer ....
Zoals ik bij Hans Mauritz al melde, heeft deze vettige Dongenaar zich ook in de zaak Sanderink versus de Staat der Nederlanden gemengd. Vriend Mauritz had documenten ondergebracht bij een notaris waaruit zou blijken dat de overheid had gesjoemeld met verklaringen tegen Dhr Sanderink. Of Dhr Sanderink even wilde schuiven, inruil voor deze documenten waarmee hij zijn zaak zou winnen. Nou ken ik Dhr Sanderink niet, maar wel de dwaallamp Mauritz uit Dongen. Rede genoeg om in het verhaal Sanderink te duiken. Ik heb daarop contact opgenomen met Dhr Sanderink, die mij het e.e.a. heeft uitgelegd over de gang van zaken in zijn zaak tegen de Staat der Nederlanden en een advocaat met een rumoerige achtergrond. En dat is nog zachtjes uitgedrukt. Alleen al het feit dat een man die zijn hele hebben en houwen eigenhandig heeft opgebouwd uit zijn eigen bedrijven wordt gejaagd gaat er bij mij niet in. Zeker niet als men dit doet omdat de man getrouwd is met een vrouw die blijkbaar bij de overheid niet goed bevalt.
Nu begrijp ik ook dat als een bedrijf vele aandeelhouders heeft, men dan ook aan de belangen van deze aandeelhouders moet gaan denken. Ook zij hebben grote belangen bij een goede bedrijfsvoering bij het bedrijf waarvan zij aandeelhouder zijn. Maar om de man dan uit zijn bedrijf te kieperen, en zijn bedrijf/bedrijven aan een investeringsmaatschappij te verkopen, lijkt mij niet de taak van de overheid. Zo heb ik enkele foto,s mogen zien van een pand dat toebehoord aan Dhr Sanderink. Deze foto,s zijn gemaakt door een prive detective nadat justitie daar een huiszoeking had gedaan. Wat een ravage was daar aangericht. Zelfs de stroomdraden via de stoppenkast uit de muur getrokken. Deuren en sloten vernield. En dit terwijl er toch gewoon een slotenmaker aanwezig was. Dit noemen ze in Brabant gewoon koeieneren. Dit is iemand tot aan de grond willen afzeiken.
Nu zullen veel mensen zeggen; de man heeft geld genoeg ! Ja hij heeft i.i.g. meer dan de doorsnee blogger of tuinman. Maar dat is nog altijd geen reden om hem zijn bedrijven onder zijn kont uit te verkopen. Ook niet voor 300 miljoen, terwijl hij zelf van mening is dat deze bedrijven een waarde vertegenwoordigen van een kleine miljard. Voor mij zijn het maar cijfers want ik kan me een miljard niet voorstellen. Het enige dat ik weet is dat 850.000 euro in 2 sporttassen past. En daar houdt mijn kennis van grote bedragen dan ook mee op. Hoe dan ook, mijn mening is dat als de Nederlandse overheid zich gaat bemoeien met bedrijven, en deze kan onteigenen, dan gaat het er in Nederland niet anders toe dan in Noord Korea. En waar is de grens voor inmenging van de overheid en of justitie in gewone burgerzaken? Kijkend naar de zaak Sanderink kan men dus eigenaren onteigenen omdat deze een relatie heeft, of getrouwd is, met een dame die men in het bestuur van je bedrijf niet mag. Dus zou Sanderink aan het bestuur van zijn bedrijf moeten vragen of hij uberhaubt een relatie aan mag gaan met de vrouw van zijn dromen. Beetje de verkeerde wereld denk ik. De man moet kunnen doen wat hij wil.
Alleen al het feit dat de man eigenhandig bedrijven heeft opgebouwt met een waarde van velen honderden miljoenen geeft al aan dat de man niet uit een paasei komt, en zich zeker niet in de maling laat nemen. Misschien was dat nou juist het probleem. Want nu zijn er mensen, die in opdracht van de overheid zijn bedrijven runnen, en zichzelf daar wel heel erg ruim voor belonen. Ik zal de naam van deze advocaat nog even niet noemen, omdat ik niet weet of daar anders consequenties aan verbonden zijn voor Dhr Sanderink. Even voor de duidelijkheid, ik schrijf hierover geheel uit eigen beweging, maar wil niet dat ik daarmee het slachtoffer indeze nog meer schade toebreng. Ik zal hierover dan ook eerst contact opnemen met Dhr Sanderink, en dan beslissen of ik hem dan vol met zijn Peen en Uienmuil op deze site zet. Later meer ....
Reacties
Een reactie posten